یک کارگاه تولید کاپشن در شهرستان پاوه توانسته است تولیداتی مشابه و حتی بهتر از نمونه‌های خارجی داشته باشد، اما … یادم می‌آید روزی که برای مأموریت کاری به شهرستان پاوه سفرکرده بودم خبر آمدن ما را شنیده بود و با یک گونی پر از کاپشن به محل مأموریت ما آمد شاکی بود که تولیداتش […]
یک کارگاه تولید کاپشن در شهرستان پاوه توانسته است تولیداتی مشابه و حتی بهتر از نمونه‌های خارجی داشته باشد، اما …
محل مأموریت ما آمدشاکی بود که تولیداتش آن‌قدر باکیفیت است و با نمونه‌های خارجی مو نمی‌زند که گاهی آن را با کالا‌های قاچاق اشتباه می‌گیرند و درنتیجه نمی‌تواند با خیال راحت جنس‌هایش را بفروشد.
آقای فردین نادری اهل شهر مرزی پاوه است در ابتدای شهر یک کارگاه مجهز تولید کاپشن دایر کرده است و حدود ۵۰ زن در کارگاهش مشغول کارند.
می‌گوید سال‌ها کارش این بوده که از کشور چین کاپشن وارد می‌کرد و باوجودی که بعد از سال‌ها واردات کاپشن بازار خاص خود را در شهر‌های مختلف کشور به دست آورده بود کم‌کم به این نتیجه رسید که به‌جای واردات خود تولیدکننده باشد تا نقشی در تولید و اشتغال در مناطق مرز داشته باشد.
می‌گوید به هر سختی بود دو استادکار را از تهران راضی کردم تا به این منطقه مرزی بیایند و به مدت دو ماه تعدادی از بانوان را آموزش دهند.
این تولیدکننده ادامه می‌دهد: ما کم‌کم کار را با دو نفر شروع کردیم حالا که یک سال از شروع به کار گذشته است ۵۰ نفر را مشغول کارکرده‌ایم که هرکدام برای خود یک استادکار شده‌اند.
آذر یکی از زنانی است که می‌گوید به‌اتفاق دخترم مدتی است اینجا مشغول کارشده‌ایم قبلاً کارم دوخت لباس‌های کردی بود و حالا در کنار آن در این کارگاه مشغول به کارشده‌ایم
من و دخترم روزی ۴ کاپشن تولید می‌کنیم
دخترش ثنا هم می‌گوید ۱۹ سال دارم و کنکور شرکت کرده‌ام ولی از حالا شغلم تضمین است و به کارم خیلی علاقه دارم.
زن دیگری که مشغول دوخت کلاه یک کاپشن است می‌گوید وجود این کارگاه‌ها در مناطق مرزی برای ما اهمیت زیادی دارد چراکه اینجا کارخانه چندانی دایر نیست و کار پیدا کردن به این آسانی‌ها نیست.در این کارگاه مقدار زیادی کاپشن دپو شده اوجود دارد
آقای نادری می‌گوید: من برای ادامه کار چند مشکل‌دارم اول اینکه پارچه‌های موردنیاز را باید از چین تهیه کنم چراکه نمونه آن در داخل تولید نمی‌شود و ناچارم از مبادی غیررسمی و یا با تعرفه‌های خیلی بالای گمرکی آن‌ها را وارد کنم که درهرحال مقرون‌به‌صرفه نیست، چون این پارچه‌ها در گمرک تعرفه‌ی بالای برای واردات دارد و اگر قرار است با این تعرفه‌ها کار تولید انجام دهم خرج آن بیشتر از دخل است و از طرفی برای ارسال کالا به سایر نقاط کشور باوجود استقبال مردم از کاپشن‌ها مشکل‌دارم، چون باکیفیت‌اند و مانند نمونه‌های خارجی گاهی بارم به‌عنوان قاچاق کالا ضبط می‌شود، و هیچ مجوزی برای حمل کالا به من نمی‌دهند
او می‌گوید برای گرفتن مجوز به هر اداره‌ای سر زدم تا بتوانم کاپشن‌ها را با خیال راحت به هر نقطه از کشور منتقل کنم، به نتیجه نرسیدم وادارات مرتبط می‌گویند، چون موردی مانند این مشکل تاکنون وجود نداشته است کاری نمی‌توانند انجام دهند.
آقای نادری در ادامه می‌گوید: وقتی اجناسش را به‌عنوان قاچاق کالا می‌گیرند به برندی که زده است هم توجه نمی‌شود و به او گفته می‌شود حتماً این برچسب در چین زده‌شده است. او باحالت کلافه می‌گوید من که به کار تولید در کشور مشغولم و برای خودکفایی آن دغدغه داشتم چرا نتوانم ثابت کنم که آن‌ها را در داخل تولید می‌کنم.
برای آگاهی از نمونه کار‌ها و کیفیت آن‌ها سری به بازار کاپشن فروشی‌های کرمانشاه زدم پای صحبت چند فروشنده نشستم یکی از آن‌ها آقای صفری بود که می‌گفت در این راسته شش مغازه‌ایم که هرکدام کلی از این کاپشن‌ها را به فروش می‌رسانیم استقبال از آن‌ها در کرمانشاه خیلی بالاست او نمونه‌ی چینی این کار را هم به من نشان می‌دهد که در نگاهی گذرا کیفیت دوخت ایرانی یکسر و گردن بالتراز آن است.
آقای صفری می‌گوید خوبی این تولیدی در این است که ما بر اساس ذائقه مشتری می‌توانیم سفارش دهیم مثلاً بعضی از ادارات برای کارکنان خود نمونه‌های خاص و اندازه‌های خاصی را سفارش می‌دهند و ما هم بر اساس آن سفارش‌ها از تولیدی می‌خواهیم آن‌ها را برایمان تولید کند درحالی‌که در نمونه های خارجی این امکان برایمان فراهم نیست علاوه بر این ازنظر کیفیت و دوخت جنس ایرانی بهتر از نمونه خارجی است، اما قیمت نمونه خارجی دو برابر ایرانی است.
برای پیگیری مشکل آقای نادری موضوع را با اداره کل گمرکات و سازمان صنعت معدن استان در میان گذاشتم ولی به جوابی نرسیدم.
بگذارد در این گفتگوی کوتاه رئیس قوه قضائیه به مسئولان استان دستور رسیدگی به مشکلات این تولیدکننده را صادر کرد چندی بعد هوشنگ بازوند استاندار کرمانشاه با حضور مسئولان سازمان صنعت معدن تجارت و گمرکات و دیگر مسئولان مربوطه نشستی برای حل مشکلات آقای نادری تشکیل داد.به گفته مدیرکل گمرکات استان نوع پارچه‌هایی که آقای نادری برای دوخت کاپشن‌ها نیاز دارد در لیست اقلام پارچه‌های مجاز از راه کولری نیست و باید با تعرفه آزاد وارد شود.
با توجه به اینکه قرار است کول بری در مرز شوشمی پاوه به‌صورت رسمی از سر گرفته شود مقرر شد تا طی نامه‌ای از وزارت صنعت معدن و تجارت خواسته شود با صدور مجوز خاص و با توجه به ویژگی‌های کارگاه که در منطقه مرزی قرارگرفته و سهمی که در اشتغال‌زایی دارد نوع پارچه‌های موردنیاز این تولیدی در لیست پارچه‌های مجاز از راه کولبری قرار گیرد.
همچنین تصمیمات لازم برای اخذ مجوز صدور بار به تمام نقاط کشور به این تولیدکننده در نظر گرفته شد
آقای نادری با خوشحالی و امیدوار به آینده می‌گوید اگر این مشکلات ازسر راهم برداشته شود تا ۱۰۰۰ نفر را مشغول به کارخواهم کرد و پاوه را به قطب تولید کاپشن در غرب کشور تبدیل می‌کنم.
خبرنگار پروین شهسواری
این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست این تولیدات قاچاق نیست
