فرهاد صالحی- گر چه کولبری و سوخت بری و از این دست واژگان در اصل همان استثمار و برده داری تاریخیست که امروز در قالبی نوین نمود پیدا کرده است که فقط شیوه اش تغییر نموده و حتی میتوانم بگویم که همان سیزیف کاموست که آدمیزاد میخواهد در مقابل ناامیدی ،پرچم امید را برافراشته نگاه […]
فرهاد صالحی- گر چه کولبری و سوخت بری و از این دست واژگان در اصل همان استثمار و برده داری تاریخیست که امروز در قالبی نوین نمود پیدا کرده است که فقط شیوه اش تغییر نموده و حتی میتوانم بگویم که همان سیزیف کاموست که آدمیزاد میخواهد در مقابل ناامیدی ،پرچم امید را برافراشته نگاه دارد! اگر امید را از انسان بگیرید دیگر چیزی به نام زندگی مفهومی ندارد.
مسئولین محترم نگذارید کورسوهای امید به فردایی بهتر در دل جوانان این خطه تبدیل به سیاهی و یأس شود. اخبار جراحات کولبران ،روزانه و شبانه و حتی گاهی ساعتی مخابره میشود،خبرهای تلخ از جان دادن و زخمی شدن به قیمت نان !!( قطعا در کنار جراحات کولبران مرزبانان نیز آسیب می بینند و هرگز کسی خبر از آسیب آنها را رسانه ای نمیکند.)
از تکرار صحبتهای کلیشه ای خسته شده ایم!
از اینکه بازهم تکرار کنیم که مرزنشینان حارسان و پاسداران این مرزو بوم بوده اند! از اینکه اینجا ما شهید داده ایم ،از اینکه اینجا آواره و بی خانمان شده ایم،از اینکه اینجا ضربات مهلک روحی بسیاری را برای خود و نسلهای بعد از جنگ به ارمغان آورده ایم. از اینکه سالهای پس از دفاع مقدس اکنون باید برای فرزندانمان که به ناچار راه کوه و دره را برگزیده اند،مرثیه ها بسرایم ! از اینکه مستند جوانان تحصیل کرده ی کولبرمان در فضای رسانه ای کشور و حتی دنیا بازتاب میابد و نتیجه ای حاصل نمیشود، آزرده و نا امیدیم…به راستی چرا عزمی برای رفع این معضل نیست؟! چرا اینهمه سرو بلند قامت و جوان رشید بیکار را که سرنوشت مبهم کوه و کول و گلوله را برمیگزینند،درک نمیکنید ؟؟!!
اصلاح طلبها آمدند و رفتند
اصولگراها آمدند و رفتند
اعتدالیون آمدند و رفتند
همه وعده ها دادند و عمل نکردند!
امروز معیشت اکثریت قریب به اتفاق جوانان ما در مرزهای اورامانات از مرز هشدار قرمز هم گذشته و در مرحله ی بحرانیست! دهستان نشینهای شرام و نوسود و پاوه و حتی کل اورامانات به امید رفع انسداد مرزی برای ارتزاق و تداوم زندگی خود چشم به راه مسئولینند.
اگر چه بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم مسئولین شهرستان اقدامات و تذکرات متعددی درباره ی این امر خطیر صورت داده اند. و دولت سیزدهم هم مرز تردد مسافر شوشمی را پس از ۴ دهه بازگشایی کرد اما تکمیل کننده این مهم اقدام فوری برای معیشت مرزنشینان است.
حاج ماموستا قادری بارها در تریبون نماز جمعه فریاد پرپر شدن کولبران و جوانان عزیز را به گوش همگان رسانده اند.
سردار آسیابانی فرمانده ی قرارگاه شهید کاظمی تا مرحله ی تعیین معابری برای کولبران در شوشمی و شیخ صالح پیش رفت اما دیگر خبری از آن نشد!
دکتر آرش لهونی نماینده پاوه و اورامانات به صورت زیربنایی تر طرح ساماندهی کولبران و معیشت مرزنشینان را با موافقت رئیس جمهور و مصوب شدن در کمیسونهای مربوطه آماده ی قرائت و رای گیری در صحن مجلس ،نموده است. اما هنوز در مجلس به نتیجه نرسیده است.با این اوصاف عزمی جزم و راسخ میطلبد تا با تمام توان مسئولین محترم چاره ای برای حل این بحران بیاندیشند.
نیروی انسانی و جوان بزرگترین سرمایه ی یک کشور است .نگذاریم که مهاجرت جوانانمان از این هم بیشتر شود.اگر چه کولبری اصلا چاره ی کار نیست و میبایست دولت معیشت پایدار و اساسی که امنیت روانی و جانی جوانان و خانواده هایشان را حفظ نماید، در دستور کار خود قرار دهد. اما در شرایط کنونی و وضع موجود تسریع در ایجاد معبری برای خیل جوانان بیکار میتواند امیدها را زنده نگه دارد.
در پایان حافظ بیت شاهکاری دارد :
اگر که شراب خوری جرعه ای هم فشان بر خاک
از آن گناه که نفعی رسد به غیر چه باک
گناه جزء لاینفک و جدای ناپذیر از انسان است و انسان فرزند خلف آدم ابوالشر است که روضه ی رضوان را به جوی فروخت. و در این شاهکار حافظ میفرماید:اگر حتی شراب که در قران کریم به صراحت حرام میباشد را هم نوشیدی ،جرعه ای هم به خاک که محل رستن و زیست ما انسانهاست بیافشان که نفعی هم به غیر برسانی
و در اینجا باید بگویم که ما هیچکدام اغیار نیستیم ،همه از همیم و برای هم …
برای این مردم مایوس و ناامید بهر نحوی منفعت ارمغان بیاورید و با اتخاذ تصمیمی درست و آنی ،امنیت آفرین و امید آفرین به مرزنشینان زندگی و معیشت دوباره ببخشید که خدایی ناخواسته بازهم ثمره ی جستن نان ،جان نباشد.