در روایتی به عاقبت ظالمان و ستمکاران اشاره کرده‌اند.

روایت زیر از کتاب «بحارالأنوار» منتشر شده است.

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم:

إنَّ اللّهَ یُمهِلُ الظَّالِمَ حتّی یقولَ: قد أهمَلَنِی! ثُمّ یَأخُذُهُ أخذَةً رابِیَةً، إنّ اللّهَ حَمِدَ نفسَهُ عِندَ هَلاکِ الظّالِمِینَ فقالَ: «فَقُطِعَ دَابِرُ القَوْمِ الّذینَ ظَلَمُوا وَ الحَمْدُ للّهِِ رَبِّ العالَمِینَ».

خداوند به ستمگر چندان مهلت می‌دهد که می‌گوید مرا وا گذاشته است، سپس او را به گرفتنی سخت فرو گرفت. خداوند پس از نابود کردن ستمگران، خود را حمد و سپاس گفته و فرموده است: «و دنباله گروهی که ستم می‌کردند قطع شد و خدا را سپاس که پروردگار جهانیان است».

بحارالأنوار: ج ۷۵، ص۳۲۱، ح ۵۱